کمک های «نظامی» و «سیاسی» سوریه به مبارزان انقلاب اسلامی

ساواک در اواخر مهرماه 1357، کمک های سوریه به نهضت امام خمینی گزارش کرده و می نویسد: «سوریه نسبت به رژیم شاهنشاهی ایران خصومت و دشمنی آشکار دارد.»

خبرگزاری مهر، گروه سیاست - هادی اسفندیاری: با گسترده شدن دامنه نهضت اسلامی در دهه ۴۰ و فضای خفقان حاکم در فضای سیاسی ایران، مبارزان انقلاب فعالیت‌های خود علیه رژیم پهلوی را به خارج از مرزهای ایران منتقل کردند. هر چند خط نهضت در درون کشور توسط دیگر افراد به خصوص روحانیت مبارز تداوم داشت اما ضرورت آموزش‌های سیاسی و نظامی لازم در خارج از کشور برای نیروهای مخالف رژیم پهلوی احساس می‌شد.

از همین رو یکی از کشورهایی که نقش اساسی و قابل توجهی در آموزش و تأمین نیروهای انقلابی نهضت ایفا کرد، کشور «سوریه» و شخص «حافظ اسد» بود. این حمایت ها به خصوص در دهه ۵۰ در شرایطی بود که کمتر کشوری جرأت می کرد از نهضت انقلابی امام خمینی(ره) پشتیبانی کند. سوریه به دلیل مرزهای مشترک با فلسطین اشغالی و درگیری‌ با رژیم صهیونیستی و همچنین اختلافات سیاسی با رژیم پهلوی و بعث عراق، محمل مناسبی برای مبارزان نهضت اسلامی بود تا با قرار گرفتن در کنار مبارزان فلسطینی آموزش‌های لازم سیاسی و نظامی را فرا گرفته و برای گسترش دامنه نهضت اسلامی تلاش کنند.